اصابت ثلث نور وجه الله به فاطمۀ زهرا

عَنِ النَّبِیِّ قَالَ: «لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ الْجَنَّةَ خَلَـقَهَا مِنْ نُورِ وَجْهِهِ[مِنْ نُورِ الْعَرْش‏] ثُمَّ أَخَذَ ذَلِکَ النُّورَ فَقَذَفَهُ فَأَصَابَنِی ثُلُثُ النُّورِ وَ أَصَابَ‏ فَاطِمَةَ ثُلُثُ‏ النُّورِ وَ أَصَابَ عَلِیّاً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ ثُلُثُ النُّورِ فَمَنْ أَصَابَهُ مِنْ ذَلِکَ النُّورِ اهْتَدَى إِلَى وَلَایَةِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَنْ لَمْ یُصِبْهُ مِنْ ذَلِکَ النُّورِ ضَلَّ عَنْ وَلَایَةِ آلِ مُحَمَّدٍ.»

ترجمه:

از پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) روایت شده که فرمود: وقتى که خداوند بهشت را آفرید آن را از نور وجه خویشتن آفرید، سپس آن نور را گرفت و افکند [تاباند] یک سوم آن نور به من اصابت کرد و یک سوم دیگرش به دخترم فاطمه(علیها السلام) و یک سوم آن به على(علیه السلام) و فرزندانش رسید.
پس کسى که از آن نور به وى رسیده باشد به ولایت آل محمّد هدایت خواهد شد و کسى که از آن نور به او نرسیده باشد از ولایت آنان گمراه مى‏گردد.