وجوب بهشت با سه روز سلام بر فاطمۀ زهرا

عَنْ یَزِیدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: «دَخَلْتُ عَلَى فَاطِمَةَ فَبَدَأَتْنِی‏ بِالسَّلَامِ‏ ثُمَ‏ قَالَتْ:‏ مَا غَدَا بِکَ؟ قُلْتُ: طَلَبُ الْبَرَکَةِ قَالَتْ: أَخْبَرَنِی أَبِی وَ هُوَ ذَا هُوَ أَنَّهُ مَنْ سَلَّمَ عَلَیْهِ وَ عَلَیَّ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ قُلْتُ لَهَا: فِی حَیَاتِهِ وَ حَیَاتِکِ؟ قَالَتْ: نَعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنَا».

ترجمه:

یزید بن عبد الملک از پدرش، از جدّش روایت کرده است که گفت: من بر حضرت فاطمه(علیها السلام) وارد شدم، او در سلام، پیش‌دستى کرد و فرمود: چه چیزى تو را به اینجا آورده است؟ گفتم: طلب برکت.
آن حضرت فرمود: پدرم – که صاحب چنان عظمتی است – به من خبر داد که هر کس بر او [رسول خداصلی الله علیه و آله] و بر من سه روز سلام دهد خداوند بهشت را بر او واجب سازد. گفتم: در زمان حیات او و شما؟ فرمود: بله [در زمان حیات ما] و بعد از وفات ما.