مشکات نور و کوکب دُرّی
«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ فِی قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى: ﴿اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ﴾(النور:۳۵) فَاطِمَةُ (فِیهَا مِصْباحٌ﴾ الْحَسَنُ ﴿الْمِصْباحُ فِی زُجاجَةٍ﴾ الْحُسَیْنُ ﴿الزُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ﴾ فَاطِمَةُ کَوْکَبٌ دُرِّیٌ بَیْنَ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْیَا…»
ترجمه:
امام صادق(علیه السلام) راجع به قول خداى تعالى ﴿اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ﴾ [خدا نور آسمانها و زمین است، حکایت نور او چون چراغدانی است] فرمود: [آن چراغدان] فاطمه(علیها السلام) است.
﴿فِیهَا مِصْباحٌ﴾ [در آن چراغدان چراغیست] آن چراغ حسن(علیه السلام) است.
﴿الْمِصْباحُ فِی زُجاجَةٍ﴾ [چراغ در حبابی بلورین است] آن حباب بلورین، حسین(علیه السلام) است.
﴿الزُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ﴾ [آن حباب بلورین مانند اختر درخشانى است] فاطمه(علیها السلام) اختری درخشان در میان زنان جهان است.
منابع:
مسائل علی بن جعفر، علی بن جعفر صادق، ص۳۱۶؛ تفسیر قمی، علی بن إبراهیم قمی، ج۲، ص۱۰۳؛ کافی، شیخ کلینی، ج۱، ص۱۹۵؛ تفسیر فرات، فرات کوفی، ص۲۸۲؛ تفسیر غریب القرآن، طریحی، ص۴۰ – ۴۱؛ تفسیر برهان، علامه بحرانی، ج۴، ص۶۷؛ غایة المرام، علامه بحرانی، ج۳، ص۲۵۹؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۴، ص۱۸ – ۱۹ و ج۲۳، ص۳۰۴؛ تفسیر نور الثقلین، حویزی، ج۳، ص۶۰۲؛ تفسیر کنز الدقائق، شیخ محمد قمی مشهدی، ج۹، ص۳۰۸.
برگرفته از سایت علمی تخصصی حضرت فاطمه زهرا (س)