حضرت زهرا و امیرمؤمنان «شفع» در سورۀ فجر

عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ‏: «قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ﴿وَ الْفَجْرِ﴾ ( ) هُوَ الْقَائِمُ وَ «اللَّیَالِی الْعَشْرُ» الْأَئِمَّةُ مِنَ الْحَسَنِ إِلَى الْحَسَنِ وَ ﴿الشَّفْع﴾ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ فَاطِمَةُ وَ ﴿الْوَتْر﴾ هُوَ اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ‏ ﴿وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ﴾ هِیَ دَوْلَةُ حَبْتَرٍ فَهِیَ تَسْرِی إِلَى قِیَامِ الْقَائِمِ».( )

ترجمه:

جابر جعفی از حضرت صادق علیه السلام در بارۀ آیۀ (وَ الْفَجْرِ﴾ روایت کرده که فرمود: «فجر» [در سورۀ مبارکۀ فجر] قائم(عج الله تعالی فرجه الشریف) است و «شبهاى ده‏گانه» ائمه(علیهم السلام) هستند از امام حسن مجتبی(علیه السلام) تا امام حسن عسکرى(علیه السلام)‏ و ﴿الشَّفْع﴾ امیرالمؤمنین(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) است و ﴿الْوَتْر﴾ خداى یکتاست که شریکى ندارد. ﴿وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ﴾ [و آن شبی که سپری می‌شود] حکومت حَبتَر (نام یکی از غاصبان خلافت) است که تا قیام قائم(عج الله تعالی فرجه الشریف) ادامه دارد.