معرفت فاطمۀ زهرا محور ادوار خلقت

عَنْ‏ أبی بَصیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ: «إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) أَمْهَرَ فَاطِمَةَ رُبعَ‏ الدُّنْیَا، فَرُبعُهَا لَهَا، وَ أَمْهَرَهَا الْجَنَّةَ وَ النَّارَ، تُدْخِلُ أَعْدَاءَهَا النَّارَ، وَ تُدْخِلُ أَوْلِیَاءَهَا الْجَنَّةَ، وَ هِیَ الصِّدِّیقَةُ الْکُبْرَى، وَ عَلَى مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ الْقُرُونُ الْأولَی [الْأُوَلُ]».

ترجمه:

ابو ‌بصیر از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده که فرمود: همانا خداوند تبارک و تعالى مهریّه حضرت فاطمه(علیها السلام) را ربع دنیا قرار داد، پس یک چهارم دنیا به آن حضرت تعلّق دارد و مهریه او را بهشت و جهنّم قرار داد، دشمنانش را داخل جهنّم و دوستانش را داخل بهشت می‌گرداند و او صدّیقۀ کبرى است [بزرگترین صدّیقه] و قرنهای نخستین بر محور معرفت او گردش نموده است.