فضیلت طواف از جانب فاطمۀ زهرا
«أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ مُوسَى بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی قَدْ أَرَدْتُ أَنْ أَطُوفَ عَنْکَ وَ عَنْ أَبِیکَ فَقِیلَ لِی إِنَّ الْأَوْصِیَاءَ لَا یُطَافُ عَنْهُمْ. فَقَالَ لِی: بَلْ طُفْ مَا أَمْکَنَکَ فَإِنَّهُ جَائِزٌ.
ثُمَّ قُلْتُ لَهُ بَعْدَ ذَلِکَ بِثَلَاثِ سِنِینَ إِنِّی کُنْتُ اسْتَأْذَنْتُکَ فِی الطَّوَافِ عَنْکَ وَ عَنْ أَبِیکَ فَأَذِنْتَ لِی فِی ذَلِکَ فَطُفْتُ عَنْکُمَا مَا شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ وَقَعَ فِی قَلْبِی شَیْءٌ فَعَمِلْتُ بِهِ. قَالَ: وَ مَا هُوَ؟ قُلْتُ طُفْتُ یَوْماً عَنْ رَسُولِ اللَّه. فَقَالَ: ثَلَاثَ مَرَّاتٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ. ثُمَّ الْیَوْمَ الثَّانِیَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ثُمَّ طُفْتُ الْیَوْمَ الثَّالِثَ عَنِ الْحَسَنِ وَ الرَّابِعَ عَنِ الْحُسَیْنِ وَ الْخَامِسَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ السَّادِسَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْیَوْمَ السَّابِعَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْیَوْمَ الثَّامِنَ عَنْ أَبِیکَ مُوسَى وَ الْیَوْمَ التَّاسِعَ عَنْ أَبِیکَ عَلِیٍّ وَ الْیَوْمَ الْعَاشِرَ عَنْکَ یَا سَیِّدِی. وَ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَدِینُ اللَّهَ بِوَلَایَتِهِمْ فَقَالَ إِذَنْ وَ اللَّهِ تَدِینَ اللَّهَ بِالدِّینِ الَّذِی لَا یَقْبَلُ مِنَ الْعِبَادِ غَیْرَهُ. قُلْتُ: وَ رُبَّمَا طُفْتُ عَنْ أُمِّکَ فَاطِمَةَ وَ رُبَّمَا لَمْ أَطُفْ. فَقَالَ: اسْتَکْثِرْ مِنْ هَذَا فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا أَنْتَ عَامِلُهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.»
ترجمه:
موسی بن قاسم گوید: به امام جواد(علیه السلام) عرض کردم: من مىخواستم به نیابت از شما و نیابت از پدرت ابو الحسن الرضا(علیه السلام) طواف کنم. مردم گفتند که اوصیا نیازى به طواف ندارند. آیا درست است؟ ابو جعفر(علیه السلام) گفت: نه، هر چند که ممکن باشد به نیابت از اوصیا طواف کن که نیابت از اوصیا جایز است.
چند سال بعد به امام جواد(علیه السلام) گفتم: من سه سال پیش از شما اجازه گرفتم که به نیابت از شما و پدرت ابو الحسن(علیه السلام) طواف کنم و مدتها طواف کردم. بعد، فکرى در خاطرم گذشت که به آن عمل کردم. حضرت(علیه السلام) فرمود: چه فکرى؟
من گفتم: یک روز به نیابت از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) طواف کردم. حضرت(علیه السلام) بلافاصله فرمود: «صلوات خدا بر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) باد» و این را سه مرتبه فرمود. گفتم: روز دوم به نیابت از امیر المؤمنین(علیه السلام) طواف کردم و روز سوم به نیابت از امام حسن مجتبى(علیه السلام) و روز چهارم به نیابت از سید الشهدا(علیه السلام) و روز پنجم به نیابت از على بن الحسین امام سجاد(علیه السلام) و روز ششم به نیابت از ابو جعفر محمد بن على امام باقر(علیه السلام) و روز هفتم به نیابت از ابو عبد اللَّه امام صادق(علیه السلام) و روز هشتم به نیابت از جدّت موسى بن جعفر(علیه السلام) و روز نهم به نیابت از پدرت على بن موسى(علیه السلام) و روز دهم به نیابت از طرف شما، اى سرور من این اوصیا همان رهبرانى هستند که من با ولایت آنان خدا را بندگى مىکنم.
ابو جعفر(علیه السلام) فرمود: در این صورت خدا را با دین و آئینى بندگى مىکنى که خداوند، غیر آن را نمىپذیرد.
من گفتم: گاه مىشود که به نیابت از طرف مادرت فاطمه(علیها السلام) طواف مىکنم و گاه مىشود که طواف نمىکنم.
حضرت(علیه السلام) فرمود: هر چه بیشتر به نیابت از مادرم فاطمه(علیها السلام) طواف کن که این طواف، افضل است از هر آنچه تو انجام می‌دهی إن‌شاءاللَّه.
منابع:
کافی، شیخ کلینی، ج۴، ص۳۱۴؛ تهذیب الأحکام، شیخ طوسی، ج۵، ص۴۵۰؛ وسائل الشیعه، حر عاملی، ج۱۱، ص۲۰۱؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۵۰، ص۱۰۲.
برگرفته از سایت علمی تخصصی حضرت فاطمه زهرا(س)