اقتباس نور فاطمه علیها السلام از نور پیامبر
عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ الْجُعْفِیِّ عَنِ الْإِمَامِ الْعَالِمِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْکَاظِمِ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى خَلَقَ نُورَ مُحَمَّدٍ مِنْ نُورٍ اخْتَرَعَهُ مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ وَ جَلَالِهِ وَ هُوَ نُورُ لَاهُوتِیَّتِهِ الَّذِی ابْتَدَأَ مِنْ لَاهٍ أَیْ مِنْ إِلَهِیَّتِهِ مِنْ إِنِّیَّتِهِ الَّذِی ابْتَدَأَ مِنْه وَ تَجَلَّى لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ بِهِ فِی طُورِ سَیْنَاءَ فَمَا اسْتَقَرَّ لَهُ وَ لَا طَاقَ مُوسَى لِرُؤْیَتِهِ وَ لَا ثَبَتَ لَهُ حَتَّى خَرَّ صَاعِقاً مَغْشِیّاً عَلَیْهِ وَ کَانَ ذَلِکَ النُّورُ مُحَمَّداً فَلَمَّا أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یَخْلُقَ مُحَمَّداً مِنْهُ قَسَّمَ ذَلِکَ النُّورَ شَطْرَیْنِ فَخَلَقَ مِنَ الشَّطْرِ الْأَوَّلِ مُحَمَّداً وَ مِنَ الشَّطْرِ الْآخَرِ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ لَمْ یَخْلُقْ مِنْ ذَلِکَ النُّورِ غَیْرَهُمَا… ثُمَّ اقْتَبَسَ مِنْ نُورِ مُحَمَّدٍ فَاطِمَةَ ابْنَتَهُ؛ کَمَا اقْتَبَسَ نُورَهُ مِنْ نُورِهِ وَ اقْتَبَسَ مِنْ نُورِ فَاطِمَةَ وَ عَلِیٍّ، الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ کَاقْتِبَاسِ الْمَصَابِیحِ. هُمْ خُلِقُوا مِنَ الْأَنْوَارِ…»
ترجمه:
جابر بن یزید جعفی از امام عالم موسی بن جعفر(علیهما السلام) نقل نموده که فرمودند: خدای تعالی نورحضرت محمد(صلی الله علیه و آله) را از نوری آفرید که از نور عظمت و جلالش اختراع نموده بود و آن نورِ لاهوتیت اوست که از «لاه» است؛ یعنی الوهیت و انیّتی که شروع خلقت از او است و با آن نور بر موسی بن عمران(علیهما السلام) در طور سینا تجلی نمود که موسی بن عمران در برابر آن تجلی، استقرار و طاقت دیدار نداشت و نتوانست تحمل کند تا بیهوش بر زمین افتاد و آن نور، حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) بود و چون خدا اراده نمود که حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) را از آن خلق نماید آن نور را دو قسمت نمود و از قسمت اول، حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) و از قسمت دوم، علی بن ابیطالب(علیهما السلام) را آفرید و غیر از ایشان کسی را از آن نور نیافرید..
سپس از نور حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) [نور] حضرت فاطمه(علیها السلام) (صلی الله علیه و آله) را از نور خود اقتباس نموده بود و از نور حضرت علی(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) [نور ] امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) را اقتباس نمود ی را از چراغی میافروزند و ایشان همه از آن نورها آفریده شدهاند.
منابع:
تأویل الآیات، استرابادی، ج۱، ص۳۹۷ – ۳۹۹؛ تفسیر برهان، علامه بحرانی، ج۴، ص۱۹۲ –۱۹۳؛ غایة المرام، علامه بحرانی، ج۱، ص۳۶- ۳۸؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۳۵، ص۲۸- ۲۹.
برگرفته از سایت علمی تخصصی حضرت فاطمه زهرا(س)