عنایت حضرت زهرا و حضرت مهدی علیهما السلام به زائران حسین علیه السلام
دوشنبه, ۵ خرداد ۱۳۹۹، ۱۱:۴۴ ب.ظ
شباهت های حضرت زهرا و حضرت مهدی سلام الله علیهما با یکدیگر
7ـ عنایت حضرت زهرا و حضرت مهدی علیهما السلام به زائران حسین علیه السلام
الف) عنایت حضرت زهرا سلام الله علیها به زائران حسین علیه السلام :
یکى از ویژگى هاى حضرت زهراسلام الله علیها این است که به زائران فرزند شهیدش امام حسین علیه السلام عنایت ویژه اى دارد. هنگامى که آنان به زیارت امام حسین علیه السلام مى روند، حضرت زهرا سلام الله علیها حاضر مى شود و براى آنان طلب آمرزش و دعا مى کند.
روایات متعددى بر این مطلب دلالت مى کند. برخى از آن ها را به شرح زیر است:
1. امام صادق علیه السلام مى فرماید:
إنُّ فاطمة بنت محمد، تحضر لزوّار قبر ابنها الحسین فَتَستغفُر لَهُم ذُنُوبَهُم.(36)
حضرت حسین علیه السلام حاضر مى شود، سپس براى گناهان آنان طلب آمرزش مى کند.
2. امام صادق علیه السلام به معاویه بن وَهَب فرمودند:
زیارت حسین علیه السلام را ترک مکن! آیا دوست دارى که خدا، تو را در زمره کسانى ببیند که حضرت رسول و على و فاطمه و ائمه علیهم السلام در حقشان دعا مى کنند؟(37)
3. سلیمان اعمش مى گوید:
در کوفه، شب جمعه اى نزد شیخى بودم. به او گفتم: درباره زیارت امام حسین علیه السلام چه مى گویى؟» گفت: «بدعت است و هر بدعتى، گمراهى است و هر صاحب گمراهى در آتش است». ناراحت شدم و رفتم.
نیمه هاى شب آمدم، درِ خانه او را زدم. همسرش گفت: «او به زیارت امام حسین علیه السلام رفته است».
سلیمان مى گوید: من هم به طرف حرم امام حسین علیه السلام رفتم. وقتى داخل حرم شریف شدم، دیدم شیخ در حالى که به سجده افتاده، گریه و ناله مى کند و از خداوند طلب مغفرت و توبه مى کند. بعد از مدّتى طولانى سرش را بلند کرد. گفتم: «اى شیخ! دیروز آن جمله را گفتى، پس الان چه گونه به زیارتش آمدى؟» گفت: اى سلیمان! مرا سرزنش نکن! دیشب، در خواب...، شترى از نور دیدم که کجاوه اى از نور، بر روى آن شتر بود و داخل آن دو خانم بودند. گفتم: «این دو خانم بزرگوار کى اند؟» گفت: «یکى، حضرت خدیجه سلام الله علیها و دیگرى حضرت سیدة النساء فاطمة زهرا سلام الله علیها است.». گفتم: «این جمع به کجا مى روند؟» گفت: «به زیارت حسین که در کربلا از روى ظلم شهید شد، مى روند».
به آن هودج نگاه کردم. دیدم اوراقى از آن به پایین مى ریزد. پرسیدم: «این اوراق مکتوب چیست؟» گفت: «در این ورق ها نوشته شده هر کس در شب جمعه، به زیارت قبر حسین علیه السلام بیاید، از آتش جهنم ایمن خواهد بود»(38).
منبرى ها جریان سلیمان اعمش را مى گویند. آیا این حدیث صحیح است»؟ فرمود: «آرى، راست و صحیح است». گفتم: «سیدنا! صحیح است که مى گویند: هر کس زیارت کند حسین علیه السلام را در شب جمعه، براى او امان است»؟ فرمود: «آرى، والله!» و اشک از چشمان مبارکش جارى شد و گریست.(39)
ب) عنایت حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به زائران حسین علیه السلام :
قضایاى زیادى بر این مطلب دلالت دارد. یکى از آن ها، قضیّه معروف جعفر نعل بند است که مرحوم نهاوندى آورده است.(40)
1 بحار الانوار، ج 40، ص 44؛ فاطمة الزهراء سلام الله علیها بهجة قلب المصطفى صلی الله علیه وآله وسلم ، ص 177.
2 زمر: 69. (زمین (در آن روز) به نور پروردگارش روشن مى شود)
3. تفسیر نورالثقلین، ذیل آیه، ح 121. (محدث نورى (ره) چند روایت از تفسیر على بن ابراهیم و ارشاد مفید و غیبت طوسى و کمال الدین صدوق و کفایة الاثر شیخ خرّاز و غیبت فضل بن شاذان نقل مى کند و مى گوید به قرینه حدیث اول، معلوم مى شود مراد، نور ظاهرى است وگرنه ممکن است گفته شود مراد نور معنوى است که نور علم و حکمت و عدل باشد؛ نجم الثاقب، جمکران، خصلت بیست و نهم، ص 168.)
4. البته ممکن است این روایت، یک تفسیر باطنى هم داشته باشد که تمام ظلمت ها مى رود حتّى ظلمت هاى نورانى یا پیشرفت هاى علمى مى شود که به نور خورشید و ماه نیاز نباشد. (باید تأمل کرد).
5. شیخ طوسى، الغیبة، ح 484، ص 467؛ المحجة فیما نزل فی القائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ذیل آیه، ص 748؛ تفسیر نورالثقلین، ج 4، ذیل آیه، ح 122.
6. همان، موسسه معارف اسلامى، ح 487، ص 470؛ کشف الغمة، ج 3، ص 263؛ عزیز آل یاسینعلیه السلام ، ص 48 (به نقل از مهدى منتظر در نهج البلاغه، ص 114).
7. نعمانى، الغیبة، عربى، ص 151، و نشر صدوق، ص 323.
8. منتخب الاثر، باب، أنّه ابن سیّد الإماء، (به نقل از کفایة الاثر و کمال الدین).
9. همان، باب أنّه ابن سید الإماء، (به نقل از کمال الدین) ر.ک: معجم احادیث إلامام المهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ج 3، ح 691، ص 165.
10. امالى صدوق، مجلس 87، ح 947/1. بحارالانوار، ج 43، ص 25. فاطمة الزهراء سلام الله علیها بهجة قلب المصطفى صلی الله علیه وآله وسلم ، ص 129 به نقل از عامه و خاصه.
11. کمال الدین، ب 42، ح 2؛ نجم الثاقب، ط جمکران، باب اول، ص 39؛ اثبات الوصیه، ص 249؛ تفسیر نورالثقلین، ج 5، ذیل سوره قدر، ح 19، ص 616.
12. ر.ک: به بحارالانوار، ج 43، صص 62، 64 و 225 و ج 8، ص 53.
13. فاطمة الزهراء سلام الله علیها بهجة قلب المصطفى صلی الله علیه وآله وسلم ، ص 743 (به نقل از کنزالفوائد، ح 1، ص 150).
14. مقتل خوارزمى، چاپ انوارالهدى، ج 1، ح 25، ص 101.
15. فاطمه الزهراء سلام الله علیها بهجة قلب المصطفى صلی الله علیه وآله وسلم ، ص 10 (به نقل از کشف الغمة، ج 1، ص 506).
16. مناقب ابن شهر آشوب، چاپ دارالاضواء، ج 1، ص 355.
17. سید بن طاووس، اقبال، عمل روز بیستم جمادى الاخرة؛ در مفاتیح الجنان: «السلام علیک أیتها المظلومة المغصوبة».
18. همان، عمل روز بیستم جمادى الاخرة؛ مفاتیح الجنان، زیارت دوم حضرت زهراسلام الله علیها .
19. شیخ طوسى، امالى، ص 156، ضمن ح 258.
20. معجم احادیث الامام المهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ج 3، ح 595، ص 43.
21. روزگار رهایى، ج 2، ص 608 (به نقل از ینابیع المودة، ج 3، ص 131).
22. کمال الدین، باب 34.
23. معجم أحادیث الإمام المهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ج 3، ح 752، ص 229.
24. همان، ج 3، ح 833، ص 297، و ح 1072، ص 500.
25. همان، ج 4، ح 1098، ص 20؛ و کمال الدین، باب 58، ح 25.
26. عنایات حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به علما و طلاب، ص 176، (پاورقى).
27. همان (به نقل از: شیفتگان حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ج 3، ص 160).
28. فاطمة الزهراء سلام الله علیها بهجة قلب المصطفى صلی الله علیه وآله وسلم ، ص 198، (به نقل از بحارالانوار، ج 22، ص 491).
29. همان، ح 6، ص 109 (به نقل از احقاق الحق، ح 10، ص 185) و ر.ک: بحارالانوار، ج 36، ح 110، ص 288.
30. مفاتیح الجنان، زیارت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ، مقتل خوارزمى، ج 1، ح 21، ص 99.
31. چهل حدیث پیرامون نور یزدان، ص 14 (به نقل از: کفایة الأثر، ص 159).
32. نغمه هاى فاطمیهسلام الله علیها ، ص 24.
33. با دعاى ندبه در پگاه جمعه، ص 16 (به نقل از عیون أخبار الرضاعلیه السلام ، ج 1، ص 47؛ کمال الدین، ج 1، ص 268).
34. مفاتیح الجنان، دعاى عهد.
35. مکیال المکارم (فارسى) ج 2، ص 218 و (عربى) ج 2، ص 160 (به نقل از کتاب غایة المرام، سید محدث بحرانى(ره) ص 189 باب 23 ح 105؛ به نقل از غیبت نعمانى، نشر صدوق، ح 24، ص 133).
36. کامل الزیارات، پیام حق، 1377، باب 40، ح 4، ص 386.
37. همان، پیام حق، 1377، باب 40، ح 4، ص 386؛ مفاتیح الجنان، فصل هفتم، مقصد اول (به نقل از ابن قولویه و کلینى و سید بن طاووس و دیگران).
38. بحار الأنوار، ج 45، ح 12، ص 401؛ النجم الثاقب، مسجد مقدس جمکران، 1380، چاپ چهارم، ص 495.
39. النجم الثاقب، مسجد مقدس جمکران، 1380، چاپ چهارم، ص 489؛ مفاتیح الجنان، تشّرف حاج على بغدادى.
40. ر. ک: خلاصة العبقرى الحسان، ص 34؛ العبقرى الحسان، ج 2، ص 80.
منبع