عرضۀ ولایت فاطمۀ زهرا بر تمام هستی
«… عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: «لَمَّا عُرِجَ بِالنَّبِیِّ إِلَى السَّمَاءِ قَالَ الْعَزِیزُ عَزَّوَجَلَ ..یَا مُحَمَّدُ إِنِّی خَلَقْتُکَ وَ خَلَقْتُ عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ مِنْ شَبحِ نُورٍ ثُمَّ عَرَضْتُ وَلَایَتَهُمْ عَلَى الْمَلَائِکَةِ وَ سَائِرِ خَلْقِی وَ هُمْ أَرْوَاحٌ فَمَنْ قَبِلَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْمُقَرَّبِینَ وَ مَنْ جَحَدَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْکَافِرِین…»
ترجمه:
از موسى بن جعفر(علیه السلام) از پدرش از جدش روایت شده که فرمود: وقتى پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را به آسمان عروج دادند خداوند عزیز فرمود: … ای محمد(صلی الله علیه و آله) همانا من تو و على و فاطمه و حسن و حسین(علیهما السلام) را از شبحى از نور آفریدم. سپس ولایت آنها را در حالی که روح بودند بر ملائکه و سایر خلقم عرضه داشتم. هر که [ولایت آنان را] پذیرفت در نزد من از مقربین شد و هر که نپذیرفت نزد من از کافرین گردید.