عرضۀ ولایت فاطمۀ زهرا بر تمام هستی
«… عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: «لَمَّا عُرِجَ بِالنَّبِیِّ إِلَى السَّمَاءِ قَالَ الْعَزِیزُ عَزَّوَجَلَ ..یَا مُحَمَّدُ إِنِّی خَلَقْتُکَ وَ خَلَقْتُ عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ مِنْ شَبحِ نُورٍ ثُمَّ عَرَضْتُ وَلَایَتَهُمْ عَلَى الْمَلَائِکَةِ وَ سَائِرِ خَلْقِی وَ هُمْ أَرْوَاحٌ فَمَنْ قَبِلَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْمُقَرَّبِینَ وَ مَنْ جَحَدَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْکَافِرِین…»
ترجمه:
از موسى بن جعفر(علیه السلام) از پدرش از جدش روایت شده که فرمود: وقتى پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را به آسمان عروج دادند خداوند عزیز فرمود: … ای محمد(صلی الله علیه و آله) همانا من تو و على و فاطمه و حسن و حسین(علیهما السلام) را از شبحى از نور آفریدم. سپس ولایت آنها را در حالی که روح بودند بر ملائکه و سایر خلقم عرضه داشتم. هر که [ولایت آنان را] پذیرفت در نزد من از مقربین شد و هر که نپذیرفت نزد من از کافرین گردید.
منابع:
بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۲۶، ص۳۰۷ – ۳۰۸. علامه مجلسی روایت را از کتاب المعراج ابن بابویه قمی، والد شیخ صدوق(متوفای:۳۲۹هـ ق) نقل کرده است.
همچنین: «عَنْ سَلَّامٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا سَلْمَى یَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ یَقُولُ: سَمِعْتُ لَیْلَةً أُسْرِیَ بِی إِلَى السَّمَاءِ قَالَ الْعَزِیزُ جَلَّ ثَنَاؤُه…یَا مُحَمَّدُ [إِنِّی] خَلَقْتُکَ [وَ خَلَقْتُ] عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ [وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ- الْحُسَیْنِ] أَشْبَاحَ نُورٍ مِنْ نُورِی وَ عَرَضْتُ وَلَایَتَکُمْ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلِهَا وَ عَلَى الْأَرَضِینَ وَ مَنْ فِیهِنَّ فَمَنْ [مَنْ] قَبِلَ وَلَایَتَکُمْ کَانَ عِنْدِی مِنَ الْمُقَرَّبِینَ وَ مَنْ جَحَدَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْکُفَّارِ [الضَّالِّینَ]». تفسیر فرات، فرات بن ابراهیم کوفی، ص۷۴؛ مقتضب الأثر، جوهری، ص۱۱.
و با اختلاف در این عبارت: «…وَ عَرَضْتُ وَلَایَتَکُمْ عَلَى أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ [الْأَرْضِ] [أَهْلِ] الْأَرَضِینَ فَمَنْ قَبِلَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ جَحَدَهَا کَانَ عِنْدِی مِنَ الْکَافِرِین [الظَّالِمِین]» در این منابع: مائة منقبة، ابن شاذان، ص۳۹:(مِنْ سِنْخِ نُورِی)؛ کتاب غیبت، شیخ طوسی، ص۱۴۸:(مِنْ شَبَحِ نُورٍ مِنْ نُورِی)؛ اربعون حدیثا، منتجب الدین بن بابویه، ص۴:(مِنْ سِنْخِ نُورِی)؛ طرائف، سید ابن طاووس، ص۱۷۳:(مِنْ شَبَحِ نُورٍ مِنْ نُورِی)؛ کامل بهائى، عماد طبرى، ص۲۲۸:(و الائمة من ولده و من سنح نور من نورى)؛غرر الاخبار، دیلمی، ص۲۰۳:(با اختلاف کم)؛ صراط المستقیم، عاملی بیاضی، ج۲، ص۱۱۷(با اختلاف کم)؛ تاویل الایات، استر آبادی، ص۱۰۵:(الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ مِنْ نُورِی)؛ جواهر السنیه، حر عاملی، ص۳۱۳:(و الأئمّة من ولده نورا من نوری)؛ اثبات الهداة، حر عاملی، ج۲، ص۱۲۵:( یا محمّد إنی خلقتک و خلقت علیا و فاطمة و الحسن و الحسین من شبح من نوری)؛ مدینة المعاجز، علامه بحرانی، ج۲، ص۳۱۲؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۲۷، ص۲۰۰.
منابع اهل تسنن: مقتل الحسین، خوارزمی، ج۱، ص۱۴۶:( من سنخ نور من نوری)؛ فرائد السمطین، جوینی،ج۲، ص۳۲۰:(من شبح نوری)؛ ینابیع الموده، قندوزی، ج۳، ص۳۸۰:(به نقل از مقتل الحسین با این عبارت: …و الأئمة من ولد الحسین من نوری).
برگرفته از سایت علمی تخصصی حضرت فاطمه زهرا(س)