تفسیر دیگری از امّابیها در کلام آیتالله مظاهری
ریاحین ـ شخصیت حضرت زهرا(س) را با بحث کوتاه نمیتوان معرفی کرد و آنچه میخوانید قطرهای از دریای فضیلت آن صدیقة شهیده در کلام آیتالله مظاهری است که به نقل از مرکز خبر حوزه تقدیم میشود.
آن حضرت مادری چون خدیجه دارد که باید گفت؛ اسلام، مرهون زحمات آن بزرگوار است. مادری که سه سال، مسلمانان محصور در شعب ابی طالب را اداره کرد و همة اموال خود را در این راه خرج کرد. مادری که چندین سال در مکه با آن مصیبتهای کمرشکن ساخت، و دوش بدوش رسول اکرم، اسلام را یاری فرمود و در این راه سنگها به بدن مبارکش فرود آمد، بیحرمتیها به او وارد شد، شماتتها در این راه دید و هر چه این اتفاقات بیشتر میشد، صبر و استقامت او زیادتر میگشت.
زهرا(س) علاوه بر آنکه در دامن مادری فداکار، با گذشت و با استقامت، و در دامن پدری چون پیامبرگرامی(ص) پرورش یافت، محیط زندگی او محیط پر تلاطمی بود. مکه با آن مصیبتها و حوادث ناگوار، محیط پرورش او بود. در شعب ابی طالب با آن حوادثی زندگی کرد که امیرالمؤمنین(ع) در نهجالبلاغه آنجا را برای معاویه چنین توصیف میکند: «شما ما را سه سال در میان آفتاب زندانی کردید، به طوری که بچههای ما از گرسنگی و تشنگی مردند، بزرگان ما پوست گذاردند، صدای آه و نالة زنها و بچهها بلند بود...» روشن است بچهای که در این چنین محیطی پرورش یابد؛ مخصوصاً اگر مربی چون پیامبر گرامی داشته باشد، استقامت او، صبر او و سعة او زیاد خواهد بود:
زهرا سلاماللهعلیها از نظر همسر و مصاحب، و از نظر اولاد صالح ، فوقالعاده است. شوهری چون امیرالمؤمنین دارد که بیش از سیصد آیه از قرآن شریف دربارة او نازل شده.[۱] شوهری که از نظر تاریخ، قطعی است که اسلام مرهون او است. شوهری که به اقرار خود اهل تسنن، عمر بیش از هفتاد مرتبه در مواقع مختلفه گفته: لَوْلاَ عَلِیُّ لَهَلَکَ عُمَرُ.[۲] فرزندانی چون حسن، حسین، زینب و کلثوم دارد که اگر نبودند، قطعاً اسلام نبود و به گفتة امام حسین وَعَلَی الْإِسْلامِ السَّلاَمُ.[۳]
زهرا از نظر فرزند، امالائمهعلیهمالسّلام است، سرّ مستودع است، مادر عصارة عالم خلقت، حضرت بَقِیّةُ اللّهِ عَجَّلَ اللّهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف است.